0 verkeersslachtoffers in 2050. Hoe pakt u dat aan?

Toen ik ongeveer een jaar geleden begon als product manager bij Cyclomedia, was het natuurlijk voor de hand liggend dat ik een aantal producten ging ‘managen’. Maar wat houdt dat managen nu precies in? In deze blog wil ik jullie graag meenemen in het ‘managen’ van het verkeersveiligheid product van Cyclomedia. 

Binnen Cyclomedia wordt Product Management zeer serieus genomen. In mijn functie omschrijving staat dat ik medeverantwoordelijk ben voor het succes van het product. Daarom heeft de product manager ook zeggenschap over de (door)ontwikkeling, productie en marketing van dat product. Dat klinkt op zich best duidelijk toch? Maar dan heb je natuurlijk de praktijk...

In mijn tweede week kreeg ik te horen dat ik het product ‘verkeersveiligheid data’ zou gaan managen. Dit product was in 2020 ontwikkeld door mijn collega Bas Brouwer om provincies en gemeenten te helpen met het ‘Strategisch Plan Verkeersveiligheid’ of SPV.

Ik hoor je denken: “Wat is dat?”  

De Europese unie heeft zich als doel gesteld om géén verkeersslachtoffers meer te hebben in 2050. Om dat te halen moet het aantal slachtoffers in 2030 al gehalveerd zijn (dat is nog maar 8 jaar!). Om dat doel te bereiken heeft de Nederlandse overheid een strategie ontwikkeld genaamd: Het Strategisch Plan Verkeersveiligheid. Het Strategisch Plan Verkeersveiligheid 2030 (SPV 2030) beschrijft een gezamenlijke koers van wegbeheerders en andere verkeersprofessionals om het aantal verkeersslachtoffers drastisch te verminderen.

Je kunt het aantal slachtoffers op verschillende manieren verminderen. Logischerwijs kijk je eerst naar de plekken waar ongelukken gebeurd zijn. Zijn er op een plek veel ongelukken gebeurd, dan is er waarschijnlijk iets mis met de weg. Echter, met deze aanpak ga je het aantal doden nooit helemaal terugbrengen naar 0. Waarom? Omdat je alleen handelt nadat er een slachtoffers is gevallen in het verkeer. Dit wordt een reactieve aanpak genoemd. Het SPV wilt dat wegbeheerders een proactieve aanpak hanteren. Dit betekent dat wegbeheerders een risicoanalyse maken voor het eigen wegennet. Op basis daarvan stellen alle betrokken partijen in de regio een gezamenlijk uitvoeringsprogramma op om die risico’s te verminderen (hier kun je meer over lezen in het SPV).  

Een voorbeeld van data die je nodig hebt is data over de snelheid en afleiding in het verkeer, heterogeniteit in het verkeer én hoe veilig de infrastructuur is waar mensen zich op bewegen.  Op dit laatste punt - hoe veilig de infrastructuur is - hebben we met Cyclomedia ingespeeld. We hebben standaard heel Nederland in 360 graden beelden gevangen en kunnen dus precies zien waar de infrastructuur wel en niet voldoet. Dit is gebaseerd op de richtlijnen die het SPV heeft opgesteld.

In theorie klinkt dit natuurlijk als een geweldige propositie. In de praktijk ligt het vaak toch wat genuanceerder. Wanneer je een dataset verkoopt is dat eigenlijk niets anders dan een Excel lijst met 1’tjes en 0’tjes. Als kopende partij - in dit geval een gemeente - moet je dan wel verdomd goed weten wat je met zo een dataset wilt gaan doen. Anders is het moeilijk uit te leggen waarom je daar budget aan besteedt. 

In het eerste half jaar zagen we daarom twee type (potentiële) klanten:

• De vooruitstrevende data gedreven klant, die we eigenlijk niet hoefde te vertellen wat de waarde van de dataset was. Die zelf ook al een heel plan had gemaakt en alleen nog maar een dataset nodig had om het plan te realiseren. Tijdens mijn studie noemde we dit de ‘innovators’ en ‘early adopters’. Dit groepen zijn echter maar 20% van de totale markt. De Andere 80% zit er net wat anders in. 
• De andere 80% van de gemeenten is nog niet zo ver. Er ligt wellicht nog geen pro actief verkeersveiligheid plan én verkeerskundigen zijn niet zo data gedreven. Dit is volkomen normaal en ook zeker geen verwijt naar de gemeenten in kwestie. Echter, deze klantengroep zal veel meer moeite hebben met de aanschaf van een dataset. Terwijl ze die wel nodig hebben voor hun beleid! Waarom willen ze hem dan niet? Er zijn verschillende redenen, maar de belangrijkste is dat de verkeerskundigen niet gewend zijn om met allerlei dataset te werken.  

“Ik ben een asfaltboer die snapt hoe je een weg veiliger moet maken, maar ik kan geen datasets aan elkaar koppelen en daaruit inzichten halen”, gaf verkeerskundige letterlijk aan

Dan wordt het inderdaad lastig voor hen om de waarde van een dataset in te zien. We moesten daarom een andere propositie maken voor deze groep klanten. Iets waarmee zij direct aan de slag konden met verkeersveiligheid, zonder allerlei moeilijke data analyses te doen. Iets waarmee ze direct kunnen zien welke fietspaden wel voldoen en welke niet. 

Daarom zijn we de samenwerking aangegaan met DOK Data en Arcardis. Met zijn drieën kunnen wij de oplossing die verkeerskundigen zoeken wél maken. DOK data is gespecialiseerd in data science, het koppelen van verschillende datasets om daar inzichten uit te halen. Arcadis heeft jarenlange expertise op verkeerskundig gebied. Door samen te werken hebben we de data - gekoppeld in een overzichtelijk systeem - onderbouwd met verkeerskundige kennis. Deze gecombineerde waarde is voor verkeerskundigen uniek en daarom is de waarde van het totaal dus hoger dan de som der delen.  

Dit was eigenlijk het eerste echte traject waar ik van begin tot eind aan de propositie heb gewerkt. Alle facetten van mijn studie kwamen aan bod; we hebben gekeken naar de persona’s, de knelpunten, het business model, de technische oplossing en ga zo maar door. Dat is na een kwartaal hard werken echt heel mooi bij elkaar gekomen. Daar ben ik zelf best trots op! 

Wil je meer weten over de oplossing de we gemaakt hebben voor verkeerskundigen? Check dan vooral deze pagina én de whitepaper!